Inhoud

• Google zag tablets slechts kort als een middel voor echte productiviteit
• Android-tablets waren altijd tweederangs burgers
• Er was geen stimulans voor Android-app-ontwikkelaars
• Wat heeft de iPad goed gedaan?
• Wat is het volgende?

Tabletten zijn zo raar. Zijn het gewoon grote telefoons? Zijn het laptop vervangers? Iets heel anders? Ik denk niet dat fabrikanten het antwoord op deze vraag weten.

Vandaag markeert het zevenjarig jubileum van de Nexus 7. Dit apparaat heeft Google opgemerkt in de tabletbusiness. Het heeft de komende jaren een aantal apparaten voortgebracht, zoals de Nexus 10, Pixel C en Pixel Slate. Helaas is de belangstelling voor Android-tablets sindsdien tot een dieptepunt gedaald. Zo laag, eigenlijk, besloot Google zijn tabletdivisie helemaal te sluiten en werknemers te verplaatsen naar Chromebooks en andere projecten.

Gebruiken mijn volgers een Android-tablet? Waarom? Wat is goed en wat is verschrikkelijk?

- David ImeI (@DurvidImel) 8 juli 2019

Dit gebeurde om een ​​aantal redenen, maar na het vinden van meningen van een enorm aantal Android-tabletgebruikers, heb ik een paar primaire factoren bedacht.

Google zag tablets slechts kort als een middel voor echte productiviteit

In februari 2011 heeft Google Android 3.0 Honeycomb uitgebracht, een besturingssysteem dat speciaal voor tablets is gebouwd. De update bevat dingen zoals aanpasbare widgets, ondersteuning voor USB-apparaten en meerdere aanpasbare startschermen - allemaal goede dingen voor productiviteit! Vervolgens werden een aantal tablets verzonden met als doel marktaandeel te veroveren via de iPad. Google besefte al snel dat mensen iPads niet kochten voor productiviteit - ze kochten ze voor entertainment. Grotere schermen waren veel beter voor het bekijken van YouTube en het lezen van nieuws, en handiger dan rond te sjouwen met je toenmalige laptop. Als je productief wilde zijn, gebruikte je gewoon een 'echte computer'.

Toen Google de Nexus 7 zeven jaar geleden uitbracht, richtte het zijn inspanningen daarop precies: entertainment. Services zoals Google Play Movies en Google Play Books zijn enkele maanden eerder gelanceerd, en Google heeft de Nexus 7 op de markt gebracht als een meer opgevoerde e-viewer. Plots hadden gebruikers een hele wereld van entertainment binnen handbereik op een groter scherm. Dat zorgde voor veel initiële Nexus 7-verkopen.

Telefoons werden groot .. en ze worden nog steeds groter

Het probleem hier is iets dat Google niet leek te verklaren. Naarmate telefoons een stuk groter werden en processors veel sneller, begon de behoefte aan toegewijde personal computers af te nemen. De Samsung Galaxy Note creëerde vandaag nog een race voor formaat en de instructies per klok (IPC) verbeteringen in smartphonesets voor smartphones zijn zelfs nog sneller geëvolueerd dan hun traditionele tegenhangers op de computer. Telefoons kregen alle aandacht en tablets werden alleen als een middel voor plezier en amusement beschouwd.

Android-tablets waren altijd tweederangs burgers

De Nexus 7 is gelanceerd met Android 4.1 Jelly Bean, een besturingssysteem dat bedoeld is voor zowel mobiele telefoons als tablets. Hoewel een aantal van de productiviteitsfuncties die in Honeycomb werden geïntroduceerd, behouden bleef, was het duidelijk dat Google prioriteit verlegde naar smartphones. Entertainment was de naam van de game op mobiel, en als mensen onderweg content op hun telefoon konden bekijken en naar een grotere, comfortabelere kijkervaring thuis konden schakelen, waarom zouden ze dat dan niet? Mensen hadden nog steeds hun desktops en laptops voor 'echt werk', dus de productiviteit bleef achter.

In de loop van de volgende jaren verschoof de behoefte van mensen snel van "meer manieren om entertainment te consumeren" naar "meer manieren om productief te zijn." Games zoals Angry Birds werden nog steeds gedownload, maar productiviteitsapps zoals Slack en Todoist gingen wereldwijd van start . Mensen realiseerden zich dat mobiele apparaten hen niet alleen op kantoor konden laten werken, maar ook tijdens hun woon-werkverkeer. Voor meer basistaken zoals organisatie, planning en communicatie, werkten smartphones prima, maar ze bleven minder efficiënt voor intensievere taken zoals schrijven en videobewerking. Mensen wilden meer schermvastgoed en een apparaat dat het kon bijhouden.

De voor de hand liggende plek om meer scherm te zoeken is een laptop, maar de wereld was meer geobsedeerd door draagbaarheid dan ooit tevoren. "Dun en licht" had bijna elk technologiesegment overgenomen. De logische volgende stap waren tablets.

Hoewel Android-tablets goedkoop en weinig krachtig waren, begonnen iOS-ontwikkelaars de iPad te zien als een serieus productiviteitsprofiel.Ontwikkelaars profiteerden snel en gebruikers wilden hun laptop helemaal dumpen.

Fabrikanten van Android-tablets hebben van oudsher low-end chips gebruikt om de kosten laag te houden, eerlijk gezegd, het verbruik van video en geschreven inhoud is niet bepaald energie-intensief, maar Apple heeft de iPad altijd als een vlaggenschipapparaat gehandhaafd. Zelfs toen het primaire gebruiksmodel entertainment was, had de iPad dezelfde vlaggenschipprocessor als zijn iPhone-tegenhanger. Naarmate de iPhone sneller en krachtiger werd, groeide ook de iPad, en ontwikkelaars compenseerden snel.

Er was geen stimulans voor Android-app-ontwikkelaars

Google heeft het aan ontwikkelaars overgelaten om hun apps voor zowel telefoons als tablets te optimaliseren, maar Android-telefoons liepen de achterstand in met tablets en tablets hadden in het verleden geen echt waardevol inhoudsverbruik. Uw app optimaliseren voor nog een ander apparaat leek nutteloos. Android uw app op natuurlijke wijze laten schalen was de eenvoudigste optie, maar apps hadden vaak een onevenredige hoeveelheid witruimte en lelijke interfaces.

Slechts enkele bedrijven - met name Samsung en Huawei - hebben er echt moeite voor gedaan om Android-tablets echte concurrenten van de iPad te maken. Samsung gebruikte vlaggenschipprocessors en bouwde een pen, toetsenbord en services zoals Dex bedoeld om uw tablet meer op een desktop te laten lijken. In het verleden was Android 3.0 Honeycomb echter nooit echt geoptimaliseerd om tabletinterfaces te ondersteunen. Dit is duidelijk te zien in onze Samsung Galaxy Tab S4 review. Hoewel ik Samsungs inspanningen om Android tot een bruikbare tabletinterface te maken, aanbeveel, maakt slechte app-optimalisatie van ontwikkelaars vrijwel elke Android-tablet moeilijk te verkopen.

Google weet dit en daarom is het gestopt met het ontwikkelen van first-party tablets met Android. De Pixel Slate voert Chrome OS uit, wat de nieuwe niet-mobiele prioriteit voor Google is geworden. Als alles een web-app is en u kunt ook Android-apps als optie uitvoeren, zou het app-probleem zich in theorie moeten oplossen. Helaas is Chrome OS nooit echt gebouwd voor een touch-interface.

De Pixel Slate leek een laatste poging voor Google. Nadat het grotendeels flopte, besloot Google om voorlopig helemaal uit de tabletruimte te stappen.

Wat heeft de iPad goed gedaan?

In juni onthulde Apple iPadOS, een update die bijna uitsluitend gericht was op productiviteit. Mensen willen steeds meer meer werk verzetten op 'mobiele' apparaten. Waar telefoons het misschien nog steeds niet halen vanwege dingen als een slechte typervaring en een klein scherm, vult de iPad de leegte. Het is meer draagbaar dan een laptop, maar meer productiviteitsgericht dan een smartphone, en Apple leunt daarop.

Honingraat was zijn tijd ver vooruit.

Apple voegt nu functies toe die acht jaar geleden in Android Honeycomb zijn geïntroduceerd, maar de wereld is nu anders. Toegang tot externe USB-media, vastgezette desktopwidgets en gesplitste schermfunctionaliteit zijn allemaal productiviteitsfuncties. Mensen zijn blij om ze op te slokken in 2019. De iPad wordt niet meer als een alleen-inhoud apparaat gezien - veel mensen gebruiken ze als hun primaire computers. Voltooide fotografen Ted Forbes en Brian Matiash gebruiken hun iPads elke dag voor hoogwaardige video- en fotobewerking, voornamelijk dankzij app-ondersteuning van ontwikkelaars.

Een andere reden voor het succes van de iPad is voortdurende ondersteuning en verbetering van Apple zelf. Ontwikkelaars-API's zoals Metal zorgen ervoor dat apps veel beter werken op Apple-hardware. Ontwikkelaars kunnen snel profiteren van die kracht voor hun productiviteits-apps. Hoewel Google uitstekend heeft gewerkt aan het uitbreiden van taalopties, is het moeilijk te ontkennen dat Apple zijn hardware lucratief maakt voor ontwikkelaars.

Voor consumenten is consistentie een belangrijke reden om de iPad te blijven kopen. Een iPad heeft zich sinds het allereerste model altijd als een iPad gedragen. Als je er een koopt, weet je waar je aan begint. De Android-tabletmarkt is op zijn best een totale onzin.

De Google Pixel is een van de weinige Google-producten met een consistent, iteratief ontwerpschema. Als Google hetzelfde zou doen met tablets, zien we misschien een verbetering die mensen uiteindelijk zou kunnen overtuigen om over te schakelen.

Wat is het volgende?

Voorlopig zijn first-party Android-tablets zo goed als dood. Samsung en Huawei zullen blijven proberen om de moed te verliezen, maar als Google niet investeert in het bouwen van software voor zijn eigen hardware, is het moeilijk om te zien dat Android-tablets een betekenisvolle impact op de bredere markt achterlaten.

Toch rouw ik om de Nexus 7. Voor mij voelde die eerste poging van Google magisch, misschien omdat de markt nog vers was en de mogelijkheden van tablets nog niet waren onderzocht. Aan het einde van de dag hadden Android-tablets nooit een gerichte visie. Voor nu lijken Chromebooks de toekomst van het bedrijf te zijn. We zien misschien een tijdje geen tablets van Google, maar op een dag hoop ik dat het het licht ziet en weer een echte iPad-concurrent wordt. De markt heeft het nodig.