Inhoud
Deze trend van mij gaat helemaal terug tot de Google Nexus 4, die in 2012 mijn eerste Android-telefoon werd nadat hij werd opgejaagd door incrementele iPhone-upgrades. De Nexus 5 was mijn volgende stop en snel mijn liefde voor alle dingen Android bevestigd en is waarschijnlijk mijn favoriete smartphone aller tijden (net achter de Pixel 2 XL en HTC One M8).
Die keren dat ik afstand deed van Google leidde meestal tot teleurstelling (wat dacht ik dat ik een LG G4 kocht?), Maar dat was niet het geval met mijn recente omweg met de OnePlus 6T.
Om een lang verhaal kort te maken, ik slaagde erin mijn Pixel 3 XL (RIP) te breken en had een vervanging nodig. Die rol werd vervuld door de OnePlus 6T en ik was meteen onder de indruk van zijn hoge snelheid, en niet te vergeten de kleinere inkeping in de afschuwelijke baduitsparing van de Pixel 3 XL.
Het was echter niet allemaal geweldig. De camerabewerking liet te wensen over, ik gaf nog steeds de voorkeur aan Pixel-software boven OxygenOS en ik haatte de enkele luidspreker die ik altijd heb kunnen dempen tijdens het spelen van games en het kijken naar Twitch.
Na zeven jaar Google-telefoons, misschien is het tijd voor verandering.
Ik fladder tussen de OnePlus 6T en een gloednieuwe, niet stukgeslagen Google Pixel 3 XL nu al een paar maanden, in een poging een evenwicht te vinden tussen de hardware van de 6T en de software van de Pixel 3 XL.
Toen arriveerde de OnePlus 7 Pro voor de deur.
In plaats van alleen maar over alle geweldige en niet-zo-geweldige dingen over de OnePlus 7 Pro te gaan, ga ik door alle dingen die ik wel en niet zou missen door mijn Pixel in de vergeefse hoop te gooien me uit een ander "zal ik, zal ik niet" dilemma totdat de Pixel 4 rond rolt.
Dingen waar ik van hou
Als je onze OnePlus 7 Pro-review hebt gelezen of bekeken (hierboven), weet je al dat dit ding razendsnel is. De versie die ik heb is het belachelijk overgespecificeerde 12 GB RAM-model en het is zo snel dat het voelt alsof het van start gaat.
Vanuit mijn irritant - en gezien de internals onvergeeflijk - trage Pixel 3 XL is een openbaring. Ik kan nu op elk gewenst moment schakelen tussen een schijnbaar oneindig aantal apps zonder ze allemaal opnieuw te hoeven opstarten. Dankzij UFS 3.0 worden opgeblazen games zoals Pokémon Go ook in ongeveer de helft van de tijd geladen. Het is zalig.
Het algemene pittige gevoel en strakke animaties worden geholpen door het 90Hz-display van de OnePlus 7 Pro.
Het display in het algemeen is absoluut verbluffend. Ik zou waarschijnlijk aan de ene kant kunnen tellen hoe vaak ik een selfiecamera in een jaar gebruik, dus de afweging van een gemechaniseerde pop-upcamera die op een dag zou kunnen falen voor een enorm, vrijwel volledig ringvrij scherm is een no brainer .
De schermcurven zijn misschien een beetje te extreem in vergelijking met de Samsung Galaxy S10 Plus, maar al het andere over het hele ontwerp van de telefoon is verbluffend, vooral in Nebula Blue, dat een betoverende, zachte gloed heeft in de bepaalde lichten. Ik heb nooit een hekel gehad aan de tweekleurige Pixel-esthetiek, maar dit blaast het uit het water.
Het 90Hz-display van de OnePlus 7 Pro is verbluffend.
Verrassend genoeg is de in-display vingerafdruksensor weer een enorme upgrade geweest. Ik zeg verrassend omdat ik niets anders heb gehad dan hoofdpijn met in-display sensoren, maar ik heb vastgesteld dat de hit rate op de OnePlus 7 Pro erg hoog is. Ondertussen is de achtersensor van de Pixel 3 XL altijd voor mij 'hit and miss' geweest.
Een ander pluspunt voor OnePlus (zie je wat ik daar heb gedaan?) Is de levensduur van de batterij. Hoewel de OnePlus 7 Pro een aanzienlijke daling van de batterijduur betekent in vergelijking met de ultra-efficiënte OnePlus 6T, kan ik nog steeds de dag doorkomen op de nieuwste versie van OnePlus. Dat is meer dan ik krijg van de Pixel. Het ontbreken van draadloos opladen is jammer, omdat ik mijn Pixel Stand moet stoppen, maar 30 W Warp Charge ondersteunt dit meer dan goed.
Duik dieper: Dit is hoe het 90Hz-scherm de levensduur van de batterij op de OnePlus 7 Pro beïnvloedt
Dingen die ik mis
Zoals ik had verwacht, hebben mijn belangrijkste klachten met de OnePlus 7 Pro heel weinig te maken met de hardware - met twee kleine uitzonderingen.
De eerste is de stereo luidsprekeropstelling. De luidsprekers van de 7 Pro zijn een grote verbetering ten opzichte van de dom geplaatste luidspreker met enkele onderkant van de OnePlus 6T, maar ze zijn nog steeds niet helemaal vergelijkbaar met de dubbele luidsprekers aan de voorzijde van de Pixel 3 XL.
De andere hardwarefunctie die ik zou missen is Active Edge. Ik gebruik Google Assistant veel (ik heb vijf Google Home-luidsprekers en er zijn er steeds meer), dus het is altijd een bonus om onmiddellijk toegang tot mijn telefoon te hebben via een snelle knijpbeweging.
